گوزنی بیچاره ام
که نمی تواند
پس از رفتنت
شاخهایش را
در قلبش فرو کند.
فاطمه زراعت پیشه
کوپه ها برای بردنت
قطار شدند
کوپه ها چقدر پشت هم اند!!
فاطمه زراعت پیشه
باد باید چیزی در گوش درخت
خوانده باشد
مهرش را سرد کرده باشد
وگرنه پاییز
اردوگاه برگهایِ آواره نمی شد.
فاطمه زراعت پیشه
چه فایده اگر
عطر موهایت را نداشته باشد
خورشید چشمهایت را
بهشت جای کسالت آوری ست
بی موسیقی صدایت
خدا باید قولهای بهتری بدهد،
مثلا اینکه دستهایت تا ابد برای من باشند
سوره ای تازه نازل کند
که ایمانم بسته به ‘مویی ست’
فاطمه زراعت پیشه
چشمهایم را به کارناوالی در برزیل
موهایم را به قبیله ای در افریقا
لبهایم را به باری در نروژ می فرستم
تا ببینند
برقصند
بنوشند ، بخندند
برای آزادی باید تکه تکه شد.
فاطمه_زراعت_پیشه
کاش درختی بودم در جنگلهای استوایی
یا قطره ای در اقیانوس آرام
یا ریگی در صحرای آفریقا
که وقتی سراغی از من نمی گیری
خیال کنم هر چه گشته ای
مرا نیافته ای
❤❤❤
دلم نگاهت را می خواست
مورچه ها رد چشمانت را زده بودند
دلم صدایت را می خواست
مورچه ها رد دهانت را زده بودند
دلم دستانت را که حالا
استخوانی تر شده اند،
باز مورچه ها…
مورچه ها…
آه پدر !
چه روزهایی که نشستم و
رد مورچه ها را دنبال کردم.
فاطمه_زراعت_پیشه
کاش ریشه نداشتیم
که پیش از سرما
از این حوالی می رفتیم
پیش از آنکه
شاخه های نحیف مان
هیزمِ آتش شود
پیش از ریزش بهمن
ما که هر روز شکسته تریم
فاطمه_زراعت_پیشه
به کوه می زنم
پِیِ عطری آشنا
در پناه صخره ها
به دسته ای آویشن می رسم
بوی دستان پدرم را می دهد
کمی آن طرف تر به چشمانش
که حالا بادام کوهی ست.
فاطمه_زراعت_پیشه
چقدر کتابها درِ گوشمان خواندند:
به معجزات ِ ندیده
ایمان بیاوریم
همین نزدیکی اما زنی ست
که بی ادعایِ معجزه
پس از هر سوختن
دوباره از خاکسترش بلند می شود
فاطمه_زراعت_پیشه
هنوز دلخوشم
به قولهایی که قرار بود
دستهایمان را به هم برساند
سر کوچه هم
یکی دستهایِ درخت را توی حنا گذاشته
آه از اندوهِ امیدواری
وقتی می دانی
پاییز فصلی که شاعران می گویند نیست .
فاطمه_زراعت_پیشه
بیانِ ایشون در عین تبحر و ورزیدگی ، بسیار روان ، شیوا ، رسا ، پرمغز و عامه فهم هست .. تبریک عرض میکنم خدمتشون بابت خلق چنین آثار روح نوازی …
👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻