یک رباعی به گویش بهبهانی از حسین مشتهی

ادای دین

بوبینه وِرَسه و قِسیلا زردِن

دنیامو پُر ِ خِشومِت نامردن

هر چی موکونیم دیگ و سبای فرخی نی

دردِن دردِن، تموم دنیا دردِن

حسین_ مشتهی

برگردان پارسی 👇🏻
بابونه ها تمام و خوشه ها زرد شده
دنیا پر از التماس به نامرد شده

هر کاری می کنیم دیروز و فردا فرقی ندارد

درد است و درد و تمام دنیا درده

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *